Uzasadnienie prośby o patronat piotrowy
UZASADNIENIE PROŚBY DUSZPASTERZY I MIESZKAŃCÓW w związku z świętowaniem 70-lecia polskich praw miejskich w Międzyzdrojach
Międzyzdroje, 13 października 2016
Szanowny Pan
Przewodniczący Rady Miasta i Gminy Międzyzdroje
pan Jan Magda
P r o ś b a
Niniejszym duszpasterze i mieszkańcy Międzyzdrojów występują z prośbą
o dokonanie uchwały o duchowym patronacie św. Piotra Apostoła dla miasta Międzyzdroje.
Okolicznością sprzyjającą jest słuszna inicjatywa przypominająca o polskich prawach miejskich w Międzyzdrojach.
W imieniu Międzyzdrojan,
Parafialnej Rady Duszpasterskiej w Międzyzdrojach
i własnym
ks. proboszcz prałat dr Marian Jan Wittlieb
UZASADNIENIE PROŚBY DUSZPASTERZY I MIESZKAŃCÓW
w związku z świętowaniem 70-lecia polskich praw miejskich
w Międzyzdrojach
Od roku 1859, kiedy podjęto uchwałę na Synodzie Kościoła luterańsko-augsburskiego w Wolinie o utworzeniu parafii i budowie kościoła w Międzyzdrojach, zostały one od razu dedykowane św. Piotrowi Apostołowi, jako patronowi ludzi morza i trudniących się rybołówstwem Międzyzdrojan.
Postawienie budynku kościelnego, gromadzącego całą społeczność oddaną w duchową opiekę Księciu Apostołów, sprzyjało rozwojowi kultury duchowej (m.in. sztuce pisanej i malarskiej, muzyce, rzeźbie i architekturze) i ekonomiczno-materialnej („komora celna”), również poprzez walory przyrodnicze i zdrowotne. Przyczyniało się to do rozwijania Międzyzdrojów jako miejscowości uzdrowiskowej dla gości z całej Europy. Wystarczy przejrzeć listę przebywających tu znakomitości, choćby tylko kompozytor Feliks Nowowiejski, czy filmowiec Alfred Hitchcock.
Poparcie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV w sprawie duchowej opieki przed Bogiem ze strony władzy świeckiej jest dowodem nawet dla żyjących tu wówczas przeważających luteranów, nie uznających przecież prymatu papieży, następców
św. Piotra, na najwyższą rangę tego patronatu.
W powojennej, polskiej rzeczywistości, Międzyzdroje, mimo wielu prób przeciwnych, zwłaszcza ze strony rządów komunistycznych, zachowały swoją polską tożsamość i mentalną dumę z posiadania Patrona, pracującego własnymi rękami na chleb powszedni.
Uzasadnienie to wyrasta z przekonania, że miasto Międzyzdroje jest godne i przygotowane do przyjęcia opieki tak wyjątkowego Patrona, aby należeć do wielkiej światowej rodziny miast o określonej duchowości.
Dla sławy i korzyści całego miasta posłużyły również inicjatywy wierzących obywateli, są to m.in. cztery festiwale muzyczne: Musica Sacra z Bursztynową Aureolą św. Piotra Apostoła w ramach Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego; publiczne prezentacje artystyczne dorobku Polsko-Niemieckiej Akademii Muzycznej In Terra Pax „na chórze i na scenie”; przyjmowanie aktorów i przedstawień w kościele w ramach kolejnych Festiwali Gwiazd; Międzyzdrojskie Czwartki Organowe, Festiwal Muzyki Współczesnej im. Witolda Lutosławskiego (już nie istnieje), Spotkania Artystyczne Seniorów (SAS), coroczne wspólnotowe kolędowanie w kościele (ostatnia niedziela stycznia) – jako propagowanie historycznej, polskiej kultury muzycznej. Dlatego też sądzą oni, iż powinni nadal wspierać takie projekty, które przyczyniają się do sławy ich miejsca zamieszkania na ziemi.
Ze względu na planowane uroczystości na podkreślenie zasługuje zgłoszona w Urzędzie Miasta inicjatywa wykonania po raz pierwszy w Polsce kantaty koncertowej Karola Borsuka pt. „Quo vadis?” (kompozytora znanej już i wydanej, najpierw jako partytura „Mszy Międzyzdrojskiej”, a teraz wespół z innymi zebranymi dziełami na płycie CD pt. „Międzyzdrojskie ‘Sacrum et Profanum’”) dla uczczenia Roku Siekiewiczowskiego.
Do tego Uzasadnienia dołącza się listę z formalnymi podpisami mieszkańców Międzyzdrojów, grup społecznych i instytucji, oraz wypowiadane pozytywne opinie wielu turystów i wczasowiczów.